İstikamet Sen..!

Sen
her daim güzel olan
geceleri koynumda
yıldızlardan
saçlarına toka yapan,
bir öğretmen olarak
terk etmeyi değil de
sevmeyi öğreten
küçük kadın,
al ellerine beni
boşuna mı bana
yavrum derdin...

Unutabilir miyim hiç
sabah ezanına varan
öpüşmelerimizi...
benim unuttuğum tek şey
kollarında duran ben,
seni düşünürken
vazgeçiyorum
sevmek hariç her şeyden,
sana her çıkıp gelişim
bir ayrı güzel
inan şiirlerim
böyle vuslat görmedi...

Sen o incecik bedeninle
koca bir yüreği
ayakta tutuyorsun
ve ben
seni severken
bütün günahlarımdan
arınıyorum...
seni öpüyorum
gülerken hafif gamzeleşen
yanaklarından,
dudakların sırada bekliyor
ve ben bekletmeyi
hiç sevmem...

sağol canım